Ingmar Halbersma (42) is een groot liefhebber van basketball. Speler, trainer, coach, commissielid en organisator. Noem maar op. Halbersma doet het. Een verhaal over pure passie voor rolstoelbasketbal.

In het dagelijks leven werkt Ingmar Halbersma fulltime als werkvoorbereider/calculator bij Bouwbedrijf Jurriëns Noord in Groningen. Halbersma licht dat toe: ,,Ik ben voornamelijk bezig met grote projecten in de restauratie, verbouw en renovatie van (rijks)monumentale panden en tevens het aardbevingsbestendig maken van deze panden in het Groningerland.” Hij combineert dat met zijn drukke rolstoelbasketbalactiviteiten. Hoogte schrikt hem niet af. ,,Mijn beperkingen zorgen soms voor uitdagingen doordat ik ook op de bouwplaats kom en gerust naar boven klim in een steiger of kerktoren. Op de bouwplaats gebruik ik krukken om te gaan en staan waar ik wil.” Halbersma is bevlogen en weet zijn bezigheden in elkaar te laten overvloeien. ,,Mijn werk en sport zijn goed te combineren. Mijn werkgever denkt ook mee in oplossingen door bijvoorbeeld aangepaste werktijden waardoor ik lang in Amsterdam heb kunnen trainen en spelen.”

Halbersma begint op jonge leeftijd met een half jaartje korfbal, voetbalt daarna zo’n drie-en-een-half jaar. Daarna komt op zijn negende rond 1991 basketball in het vizier. ,,Ik woon al mijn hele leven in Heerenveen en heb daar ook altijd gebasketbald bij basketballvereniging Dyna’75. Ik heb een periode van vier-en-een-half jaar bij Only Friends in Amsterdam gespeeld. Sinds januari 2024 speel ik bij HSVB in Haren (ten zuiden van Groningen-red.) in de Duitse Regional-liga.” Bevlogen als Halbersma is: ,,Omdat ik nog tijd over had in de weekenden ben ik ook aangesloten bij Flying Red in seizoen 24-25.”

Overstap naar rolstoelbasketbal

Aan zijn valide basketballactiviteiten komt abrupt een eind. ,,Door acute heupproblemen in januari 2014 kon ik amper nog lopen en liep tijdens de ALV van Dyna ’75 Rob Boskeljon tegen het lijf. Die nodigde me uit en zette mij gelijk in de stoel, binnen twintig minuten was ik verkocht. Want zo kon ik mijn geliefde sport weer uitoefenen.” Competitie was een logisch vervolg. Dat deed Halbersma immers altijd. ,,Eigenlijk kan ik niet zonder. Ik doe het uiteindelijk voor de wedstrijden. Alleen trainen maakt mij niet gelukkig. Ik wil me meten met tegenstanders, mezelf verbeteren en samen met mijn teamgenoten een mooie prestatie neerzetten en vooral veel plezier hebben. Na de wedstrijd bijvoorbeeld samen uit eten gaan en lachen met elkaar.”

Ervaringen heeft Halbersma in overvloed. ,,In mijn eerste jaar rolstoelbasketbal met een kleine, jonge, onervaren, maar hardwerkende groep spelers. We speelden dat seizoen veel toernooidagen maar met vijf of zes spelers en leerden veel, hadden een hoop lol.” Maar ook het op maat bedienen van medespelers. ,,Zoals nolook assists en de onnavolgbare connectie die ik heb met een aantal spelers zoals Rob Boskeljon en Mayella Kuikhoven.” Een onzichtbare connectie. ,,Het feit dat je gewoon weet waar iemand verschijnt.”

Basketball, basketball en basketball

Halbersma is vaak langs de velden te vinden. ,,Als supporter van het mooiste spelletje in de wereld, als ik wedstrijden kan zien van mijn beide broertjes en helemaal van mijn nichtje en neefje. Ik ben een liefhebber van basketball, dus elk moment op of rond het veld is een goed moment.”

Naast zijn werk is het basketball wat de klok slaat. ,,Ik ben trainer/coach en trainend lid van de trainingsgroep bij Dyna’75 in Heerenveen. Daarnaast zit ik in de rolstoelcommissie van de club. Bij HSVB in Haren ben ik speler in de Duitse Regionalliga. Ik speel bij Flying Red in Roden in het eerste team en help tijdens de training met aanwijzingen richting de andere spelers.” Halbersma benadrukt de kracht en focus van zijn activiteiten. ,,Bij Dyna’75 is dat saamhorigheid, blijven leren en plezier hebben op de training. Hopelijk binnen afzienbare tijd weer een competitieteam. HSVB is een vriendenteam. Bij Flying Red telt samen groeien, plezier beleven en het is een zeer hechte groep die elkaar steunt waar dat ook nodig is.”

Herinneringen & 3x3

Halbersma is helemaal in zijn element in het basketball. ,,Het bracht me nieuwe vrienden, uitdagingen en ervaringen. En ook een grotere rolstoelbasketbal- en basketballwereld buiten Nederland.” Met veel plezier kijkt Halbersma terug op zijn competities op alle niveaus. Hij was erbij. ,,In het lopende basketbal speelde ik heren tweede of derde klasse Rayon Noord, dus de stap naar spelen op hoger niveau, zoals Eredivisie en Eurocup 1, maar ook veel internationale toernooien, was best wel een grote stap waarbij ik mezelf nog steeds blijf verbazen. Ook aan het organiseren van een dames rolstoelbasketbalkamp in Heerenveen samen met Rob Boskeljon heb ik zeer goede herinneringen.”

Zaterdag 28 juni landt de 3×3 Tour weer in Heerenveen. Halbersma is een van de grondleggers. Hij blikt nog eens terug. ,,Het was in 2014 de eerste keer dat er drie rollerteams meededen, dat was nog buiten mededinging. Het was nog geen officieel onderdeel van de 3×3 Tour toen. Rolstoelbasketbal was toen net nieuw bij ons in de vereniging. Ik zat toen ook in de organisatie en hebben we gezegd, we voegen dat op eigen initiatief toe. We vinden dat belangrijk.” 3×3 Wheelchair is nu vast onderdeel van de 3×3 Tour, Heerenveen staat eind juni op de agenda. ,,We organiseren het altijd rond deze tijd met de Night of the Koemarkt. Het is sinds 2010 toen we het de eerste keer organiseerden met elkaar verbonden geweest. Deze dagen krijg ik de wereld aan herinneringen op Facebook met allemaal foto’s.”

Heerenveen

Het enthousiasme van Halbersma is aanstekelijk. Voor zijn eigen woonplaats is hij ook weer aan de slag. ,,We proberen in Heerenveen weer een competitieteam van de grond te krijgen, dus we zijn altijd op zoek naar nieuwe aanwas. We hebben een enthousiaste groep met oude bekenden, maar ook nieuwelingen die graag de krachten willen gaan meten.”

Credits: rolstoelbasketbal.nl
(Beeld: privé/Luc Reuvers')